Jakie praktyczne znaczenie mają grupy językowe?
Jak już wcześniej pisałam - to do jakiej grupy należy język, którego zamierzamy się uczyć ma znaczenie. Najprościej będzie nam ogarnąć dodatkowy język obcy, jeżeli znamy juz inny należący do tej samej grupy. Dla przykładu - jeśli znamy biegle włoski, czy też portugalski, to możemy z łatwością opanować francuski. I będzie nam dużo łatwiej go opanować, niż innym. Żeby można było mówić o grupie językowej, muszą istnieć elementy wspólne. Właśnie dzięki podobieństwom, wynikającym często z tego samego pochodzenia, będzie nam dużo łatwiej.
Kursy językowe - mają znaczenie dla pracodawcy?
Każdy z nas posiada świadomość, że aby naprawdę podnieść swoje kwalifikacje, powinniśmy się uczyć języków obcych. I tak naprawdę to nie jest ważne, czy jesteśmy humanistami, czy też posiadamy wykształcenie techniczne. Tak naprawdę wyjątkowo opłaca się to wszelkiego typu specjalistom - informatykom, programistom, czy lekarzom. Nie tylko dzięki temu łatwiej będzie nam dostać pracę w kraju, ale również otworzy nam drzwi do kariery za granicą. Nawet jeżeli nie planujemy wyjeżdżać, to z pewnością czasowy staż wpłynie pozytywnie na zawartość naszego CV.
O historii i pochodzeniu języka angielskiego
Język angielski, angielszczyzna (ang. English language /'??gl?? 'l??gw??/, English) ? język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in. Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Kanadzie, RPA, Australii i Nowej Zelandii.
W Wielkiej Brytanii i Australii angielski jest de facto językiem urzędowym, jednak formalnie państwa te nie mają oficjalnie ustalonego języka urzędowego. Podobna sytuacja jest też w Stanach Zjednoczonych1. Angielski należy do oficjalnych języków ONZ, a od XX wieku jest najczęściej używanym językiem w kontaktach międzynarodowych. Niekiedy określany jako pierwszy uniwersalny język ludzkości2.
Język angielski jest bardzo mocno zróżnicowany geograficznie. Dialekty różnią się fonetyką, słownictwem i do pewnego stopnia gramatyką.
Język angielski jest obecnie źródłem zapożyczeń na prawie całym świecie, ale wcześniej to angielszczyzna tworzona była poprzez wpływ innych języków. Obecnie ta moda została przyhamowana, ale wciąż stanowi istotny czynnik rozwoju języka.
Angielszczyzna jest językiem zachodniogermańskim, który wziął swój początek z anglo-fryzyjskich dialektów przyniesionych do Brytanii przez germańskich osadników i rzymskie wojska z terenu obecnych północnych Niemiec i Holandii. Na początku, język staroangielski był mieszaną grupą dialektów, obrazującą różnorodne źródła anglosaskiej ludności ówczesnej Anglii. Jeden z tych dialektów, późny zachodniosaski, w końcu zyskał przewagę. Pierwotny staroangielski następnie był pod wpływem obcym ze względu na dwie fale inwazji. Pierwsza to inwazja wikingów, użytkowników języków skandynawskich; zdobyli oni i skolonizowali części Brytanii w ósmym i dziewiątym wieku. Druga to inwazja Normanów w XI wieku. Mówili oni językiem starofrancuskim i rozwinęli anglo-normańską odmianę języka angielskiego. Te dwie inwazje spowodowały, że angielszczyzna stała się do pewnego stopnia językiem mieszanym (chociaż nie był to pidgin ? prawdziwie mieszany język w ścisłym lingwistycznym znaczeniu tego słowa).
Współżycie ze Skandynawami zaowocowało zauważalnym gramatycznym uproszczeniem i leksykalnym wzbogaceniem anglo-fryzyjskiego rdzenia angielszczyzny; późniejsza normańska okupacja prowadziła ku przeszczepieniu do rdzenia germańskiego bardziej wyszukanej warstwy słów z romańskiej gałęzi języków europejskich. Ten wpływ normański wprowadził angielszczyznę do sądów i urzędów. W ten sposób angielszczyzna rozwinęła się w "pożyczający" język o wielkiej elastyczności i bogatym słownictwie.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_angielski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz